Zoals al eerder was te lezen op onze site, is G1000.nu sinds augustus onderdeel van het wereldwijde team dat de Global Assembly organiseert. Een burgerberaad op wereldniveau, waarbij 100 gelote wereldburgers met elkaar in dialoog gaan over de vraag hoe de mensheid de klimaat- en ecologische crisis op een eerlijke en effectieve manier te lijf kan gaan. Een eerste antwoord op die vraag presenteerden deelnemers op de VN-klimaatconferentie Glasgow – de boodschap van de deelnemers aan de wereldleiders kun je hier lezen (in het Engels).
In de aanloop naar de klimaatconferentie hebben de 100 wereldburgers een intens programma van dialoogbijeenkomsten afgewerkt. Ze spraken met elkaar over hun persoonlijke levensomstandigheden en voerden gesprekken aan de hand van zorgvuldig samengestelde informatie over de klimaat- en ecologische crises. Veel van de dialoog gebeurt in groepen van vijf deelnemers, op doordeweekse avonden in ‘breakout-rooms’. In die setting is er de ruimte voor langere, diepere gesprekken. Elke zaterdag komen alle deelnemers bijeen in een plenaire sessie waar uitwisseling tussen de breakouts plaatsvindt en gezamenlijke besluiten worden genomen.
Ter ondersteuning of om te observeren ben ik enkele keren aanwezig geweest bij de plenaire bijeenkomsten van de Global Assembly. Na een paar maanden van voorbereiding achter de schermen, voelde dit als een cadeautje. Toen de facilitator aan het begin van de allereerste plenaire sessie alle deelnemers uitnodigde om hun microfoons te openen en in hun moedertaal iedereen welkom te heten, kwam er al snel een kakofonie van stemmen vanuit alle hoeken van de wereld uit de luidspreker van mijn laptop. Het gevoel van verbondenheid en ongeloof bracht anderen en mijzelf tot ontroering. Terwijl ik door de verschillende Zoom-schermen klikte om de deelnemers te zien, zag ik daar het eerste succes van de Global Assembly: we hebben gewone burgers van over de hele wereld met elkaar in gesprek gebracht.
Problemen zoals de klimaat- en ecologische crisis hebben een wereldwijde aanpak nodig, maar sommige beslissingen zullen moeilijk te nemen zijn voor politici die willen worden herkozen. Door gewone burgers met elkaar te laten spreken over de staat van de aarde, maken gevestigde belangen plaats voor levenservaring. In de dialoog kwamen wetenschappelijke analyses samen met de werkelijkheid die deelnemers nu al ervaren in hun leefomgeving. De klimaatcrisis toonde zich niet alleen in grafieken en tabellen, maar evenzeer in de gevoelens van wanhoop en onzekerheid over hun eigen toekomst die sommige deelnemers uitten. Daarmee groeide de gemeenschappelijke wens om te pleiten voor klimaatactie – te beginnen in de onderhandelingen tussen wereldleiders in Glasgow.
Voor sommige deelnemers is de Global Assembly meer dan een proces dat streeft naar invloed op politieke besluiten. Een van hen zei van de Global Assembly een gevoel van saamhorigheid en zeggenschap te krijgen. Het illustreert de kracht van een deliberatief proces, zelfs een proces dat geheel online gebeurt en waarin de dialoog via vertalers wordt gevoerd. Dat dit kan, op wereldniveau, is een enorme aanmoediging om – zoals ook de bedoeling is – de Global Assembly uit te bouwen tot een permanente aanvulling op bestaande structuren voor mondiale besluitvorming.